Opublikowano: 2021-10-21 12:04: · aktualizacja: 2021-10-21 12:35: Dział: Świat Awaria w rosyjskiej elektrowni jądrowej. Jeden z czterech reaktorów zatrzymany Świat opublikowano: 2021-10-21 12:04: aktualizacja: 2021-10-21 12:35: Zdjęcie ilustracyjne / autor: BY-SA W elektrowni jądrowej w obwodzie rostowskim na południu Rosji doszło do wycieku pary, zatrzymano jeden z czterech reaktorów - poinformowała w czwartek rosyjska agencja RIA Nowosti, powołując się na źródło w służbach ratowniczych. CZYTAJ TAKŻE: Elektrownia jądrowa w Polsce? Premier spotkał się z Francuzami w tej sprawie. „Są pewne warunki brzegowe takiej współpracy” Siłownia, w której doszło do incydentu, produkuje w ciągu roku 30 proc. energii elektrycznej na południu Rosji. Położona jest 16 km od miasta Wołgodońsk. We wrześniu br. informowano, że pierwszy reaktor został podłączony do sieci po przeprowadzeniu planowego remontu. Po zatrzymaniu drugiego działają reaktory trzeci i czwarty. mm/PAP Publikacja dostępna na stronie:
Ostatnia awaria w rosyjskiej elektrowni jądrowej koło Tweru przypomniała mi te wydarzenia sprzed lat. Wprawdzie eksperci nie wykryli żadnego zagrożenia, to i tak na plecach pojawiły się ciarki.
Poziomy zabezpieczeń Fundamentalną koncepcją zapewnienia bezpieczeństwa elektrowni jądrowych jest tzw. "obrona w głąb", czyli sekwencja poziomów bezpieczeństwa. Zgodnie z nią bezpieczeństwo zapewnia się przez wiele różnych środków technicznych i przedsięwzięć organizacyjnych. Zakładamy, że poszczególne zabezpieczenia mogą zawieść, a ludzie mogą popełnić błędy. Nigdy więc nie polegamy na jakimkolwiek pojedynczym zabezpieczeniu - jeśli jakiś poziom bezpieczeństwa zawiedzie mamy następny, który ograniczy lub złagodzi skutki takiej sytuacji. Sekwencja poziomów bezpieczeństwa składa się z 5 niezależnych od siebie poziomów bezpieczeństwa ("linii obrony"): Poziom I - Wysoka jakość projektu i wykonania elektrowni, oraz prowadzenie jej eksploatacji tak, że bezpieczeństwo ma najwyższy i bezwzględny priorytet przed zadaniami produkcyjnymi – już przy projektowaniu i budowie zapobiegamy odchyleniom od normalnej eksploatacji. Niezwykle ważne jest zaprojektowanie odpowiednich barier ochronnych, zapobiegających niekontrolowanemu przedostawaniu się do środowiska substancji promieniotwórczych, z odpowiednio dużymi zapasami bezpieczeństwa. Ma to zapewnić odporność elektrowni na zagrożenia wewnętrzne i zewnętrzne oraz wysoką niezawodność jej systemów i urządzeń. Poziom II - Nadzór pracy elektrowni przez jej systemy i personel – w celu jak najszybszego wykrycia wszelkich odchyleń od normalnej eksploatacji i podjęcia działań korygujących. Dzięki natychmiastowej reakcji, zwłaszcza automatycznej przez odpowiednie systemy elektrowni, zapobiega się stanom awaryjnym. Poziom III - Systemy bezpieczeństwa – działają tak, by opanować awarie projektowe, zapobiec poważniejszym awariom i zminimalizować ich skutki radiologiczne. Należą do nich na przykład systemy awaryjnego chłodzenia i obudowa bezpieczeństwa reaktora, która zapobiega przedostaniu się na zewnątrz substancji promieniotwórczych. Poziom IV - Specjalnie dedykowane systemy bezpieczeństwa – ograniczają one i łagodzą skutki poważnych awarii, utrzymują integralność konstrukcyjną i efektywność obudowy bezpieczeństwa, w szczególności zapobiegając wybuchom wodoru i uszkodzeniom obudowy w razie stopienia rdzenia reaktora. Dzięki nim minimalizuje się uwolnienia substancji promieniotwórczych do otoczenia. Poziom V - Zapobieganie skutkom zdrowotnym znacznych uwolnień substancji promieniotwórczych do środowiska – przez działania interwencyjne, takie jak: profilaktyka narażenia tarczycy (podanie tabletek zawierających nieradioaktywny jod), zatrzymanie ludności w domach lub czasowa ewakuacja, monitoring skażenia powietrza, wody, gleby i żywności, oraz czasowy zakaz spożywania lokalnie produkowanej żywności i wody. Wideo Lokalizacja elektrowni jądrowej Przed podjęciem decyzji o umiejscowieniu elektrowni jądrowej w konkretnym miejscu dokładnie badany jest teren przyszłej budowy, wody powierzchniowe i podziemne. Uwzględnia się wszelkie uwarunkowania środowiskowe. Przy projektowaniu elektrowni dąży się do standaryzacji, w celu zapewnienia jak najwyższej jakości projektowania, wytwarzania poszczególnych elementów, ich montażu, oraz budowy i eksploatacji. Jednocześnie, w zależności od specyfiki lokalizacji, systemy bezpieczeństwa są projektowane indywidualnie - dzięki temu każda elektrownia jądrowa jest idealnie dopasowana do swojego otoczenia. Wideo Zabezpieczenia fizyczne Prawidłowe funkcjonowanie systemów bezpieczeństwa zapewnione jest też poprzez rozmieszczenie urządzeń w różnych częściach elektrowni oraz ich odseparowanie barierami fizycznymi, tak aby uszkodzenie, zalanie czy pożar w części budynku nie powodował zagrożeniaw całym obiekcie. Uszkodzenie czy też niesprawność jednego systemu nie zaburza więc pracy innych. Aby zapobiec przedostawaniu się substancji promieniotwórczych z obiektu jądrowego do otoczenia projektuje się odpowiednie systemy barier ochronnych. W elektrowniach jądrowych jest to system czterech następujących kolejno barier fizycznych: Pastylki paliwowe - materiał paliwa jądrowego w stanach normalnej eksploatacji zatrzymuje ok. 99% aktywności radioaktywnych produktów rozszczepienia Koszulka elementu paliwowego - w reaktorach chłodzonych wodą jest to rurka wykonana ze stopu cyrkonowego, wewnątrz której znajdują się pastylki paliwowe Granica ciśnieniowa układu chłodzenia reaktora - obejmuje ona zbiornik ciśnieniowy reaktora lub rury ciśnieniowe (w reaktorze kanałowym), rurociągi obiegu chłodzenia reaktora wraz z elementami ciśnieniowymi oraz częścią systemów pomocniczych reaktora znajdujących się pod ciśnieniem Obudowa bezpieczeństwa reaktora - to ostatnia, widoczna z zewnątrz bariera otaczająca reaktor z jego obiegiem chłodzenia, wytwornicami pary, oraz urządzeniami i rurociągam ciśnieniowymi zawierającymi płyny promieniotwórcze pod wysokim ciśnieniem. Składa się z obudowy pierwotnej i wtórnej, a jej grubość przekracza często półtora metra. Obudowa bezpieczeństwa wytrzymuje wysokie ciśnienie jakie może powstać w jej wnętrzu w razie awarii, chroniąc otoczenie elektrowni przed niekontrolowanym uwolnieniem substancji promieniotwórczych. Ponadto zewnętrzna konstrukcja obudowy bezpieczeństwa chroni elektrownię przed skutkami zdarzeń zewnętrznych – np. atakiem terrorystycznym lub uderzeniem samolotu. Oprócz zwielokrotnienia aktywnych systemów bezpieczeństwa w wielu reaktorach III generacji wprowadza się systemy pasywne. Zapewniają one chłodzenie rdzenia reaktora lub schładzanie stopionego rdzenia i obudowy bezpieczeństwa w razie ciężkiej awarii, nawet w przypadku braku zasilania energią elektryczną. Wykorzystują one powszechne i niezawodne prawa fizyki - np. grawitację lub różnicę ciśnień. Najnowsza technologia reaktorowa W Polsce elektrownie jądrowe będą musiały spełniać restrykcyjne wymagania bezpieczeństwa. Budowane mogą być jedynie elektrownie generacji 3 lub 3+. Elektrownie te charakteryzują się następujacymi cechami: opanowaniem i ograniczeniem skutków radiologicznych w skrajnej sytuacji wystąpienia ciężkiej awarii uwzględnionej w projekcie. Nawet w wypadku całkowitego stopienia rdzenia projekt zakłada zapewnienie bezpieczeństwa okolicznej ludności i środowiska. W porównaniu z rektorami II. generacji prawdopodobieństwo wystąpienia takich awarii zmniejszono sponad stukrotnie – jest ono mniejsze niż raz na milion lat pracy reaktora. praktycznym wykluczeniem takich ciężkich awarii , które mogłyby skutkować uwolnieniem do otoczenia znacznych ilości substancji promieniotwórczych, w szczególności w krótkim czasie od zapoczątkowania awarii – co uniemożliwiłoby przeprowadzenie na czas działań interwencyjnych celem ochrony zdrowia ludności ograniczeniem poważnych i długotrwałych skutków radiologicznych ciężkich awarii do strefy o promieniu max 800m od reaktora, czyli praktycznie do terenu elektrowni ograniczeniem do odległości 3 km od reaktora zasięgu skutków radiologicznych ciężkich awarii, które wymagałyby przejściowych działań interwencyjnych dla ochrony zdrowia ludności lepszym wykorzystaniem paliwa jądrowego znacznie mniejszą ilością wytwarzanych odpadów promieniotwórczych. Standardy bezpieczeństwa Obowiązujące w Polsce wymagania bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej należą do najbardziej rygorystycznych na świecie. Budowana w Polsce elektrownia jądrowa spełniać ma nie tylko standardy określone przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (MAEA), ale również bardzo wysokie standardy, jakie na Polskę nakłada prawo wtórne Unii Europejskiej / Wspólnoty EURATOM. Standardy bezpieczeństwa, jakie spełniać ma przyszła polska elektrownia jądrowa zawarte zostały, m. in. w: Dyrektywie bezpieczeństwa jądrowego Dyrektywie ustanawiająca podstawowe normy bezpieczeństwa Konwencji bezpieczeństwa jądrowego Ustawie prawo atomowe oraz rozporządzeniach wykonawczych do tej ustawy Standardach bezpieczeństwa MAEA Zaleceniach Stowarzyszenia Zachodnioeuropejskich Dozorów Jądrowych (WENRA) Polskie wymagania bezpieczeństwa mogą zostać spełnione jedynie przez nowoczesne rozwiązania elektrowni jądrowych z reaktorami generacji III lub III+. Oto podstawowe wymagania stawiane projektowi elektrowni jądrowej obowiązujące w Polsce: "praktyczne wykluczenie" awarii mogących prowadzić do wczesnych lub dużych uwolnień substancji promieniotwórczych do otoczenia ograniczenie wpływu radiologicznego elektrowni jądrowej spełnienie probabilistycznych kryteriów bezpieczeństwa - obiekt należy zaprojektować tak, aby prawdopodobieństwo degradacji rdzenia było mniejsze niż raz na 100 tys. lat pracy reaktora, a prawdopodobieństwo wystąpienia awarii mogącej doprowadzić do wczesnego uszkodzenia obudowy bezpieczeństwa lub do dużych uwolnień substancji promieniotwórczych było mniejsze niż raz na 1 milion lat pracy reaktora wypełnienie fundamentalnych funkcji bezpieczeństwa - sterowania reaktywnością (tj. sterowania mocą reaktora przez oddziaływanie na bilans neutronów), odprowadzanie ciepła z reaktora, przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego oraz magazynu świeżego paliwa jądrowego, oraz osłanianie przed promieniowaniem jonizującym wykorzystanie w projekcie w maksymalnie praktycznie możliwym stopniu wbudowanych cech bezpieczeństwa (szczególnie samoregulacji reaktora) oraz rozwiązań biernych (niewymagających zasilania z zewnątrz) stosowanie odpowiednich rozwiązań projektowych w celu zapewnienia wymaganej niezawodności systemów bezpieczeństwa, np. zwielokrotnienie, różnorodność, przechodzenie w stan bezpieczny po uszkodzeniu, separacja fizyczna i przestrzenna, niezależność funkcjonalna zapewnienie odporności elektrowni jądrowej na zagrożenia zewnętrzne powodowane przez siły przyrody lub działalność człowieka (uwzględniając wnioski z awarii w Fukushimie) stosowanie dodatkowych, alternatywnych systemów chłodzenia i zasilania elektrycznego oraz zwiększenie samowystarczalności w tym zakresie stosowanie tylko rozwiązań sprawdzonych w praktyce. Stały nadzór i kontrola bezpieczeństwa Po dokładnej analizie dokumentacji dostarczonej przez inwestora/operatora Prezes Agencji wydaje zezwolenia związane z budową, rozruchem, a także eksploatacją i ewentualną likwidacją elektrowni jądrowej. Państwowa Agencja Atomistyki sprawować będzie stały nadzór nad bezpieczeństwem elektrowni jądrowej i działalnością w niej prowadzoną oraz prowadzić ciągłą kontrolę i ocenę bezpieczeństwa elektrowni dzięki kadrze wysoko wykwalifikowanych inspektorów dozoru jądrowego. Nadzór sprawować będzie także Urząd Dozoru Technicznego - zatwierdza on dokumentację konstrukcyjną oraz materiały, technologię wytwarzania, napraw i modernizacji urządzeń podlegających dozorowi technicznemu. Będzie on prowadził również inspekcje dozorowe w obiektach jądrowych i u wytwórców urządzeń, a także wydawać polecenia związane z wynikami kontroli i egzekwować ich wypełnienie. Jak podaje AFP, na południu Chin w mieście Taishan, doszło do wycieku radioaktywnego gazu. Chiny twierdzą, że to "typowa awaria". Władze Hongkongu i amerykańskie służby wywiadowcze Awaria w elektrowni jądrowej w rosyjskim Biełojarsku. Blok energetyczny nr 4 został odłączony od sieci po uruchomieniu mechanizmu ochronnego - podaje rosyjska agencja TASS. Służba prasowa elektrowni zapewnia, że odłączenie nie wpłynęło na bezpieczeństwo i dostawy energii. Chcesz wiedzieć wszystko pierwszy? Dołącz do grupy Newsy Radia ZET na FacebookuW piątek 12 lipca o godzinie 02:51 czasu lokalnego ochrona generatora elektrycznego została odłączona od bloku energetycznego nr 4 elektrowni jądrowej Biełojarsk. Zmniejszenie mocy jednostki przeprowadzono zgodnie ze standardowym algorytmem. Nie odnotowano odchyleń od limitów i warunków bezpiecznej pracy Według skali międzynarodowej INES, zdarzenie zostało zakwalifikowane na poziomie „0”, czyli nie ma znaczenia z punktu widzenia bezpieczeństwa - podały służby prasowe elektrowni. Odłączenie bloku nr 4 nie wpłynęło na dostawy energii dla konsumentów. Zobacz także W mieście Zarechny (położonym obok elektrowni) nie wykryto podwyższonego promieniowania. Andrei Timono - dyrektor Departamentu Komunikacji Koncernu Rosenergoatom, powiedział agencji TASS, że decyzja o odłączony od sieci reaktora nr 4 została podjęta po otrzymaniu sygnału o awarii jednego z kondensatorów przełącznika generatora. Elektrownia jądrowa BiełojarskRosyjska elektrownia jądrowa w Biełojarsku to druga w historii elektrownia jądrowa w Związku Radzieckim. Do 1990 roku pracował w niej reaktor typu RBMK. Od początku działalności elektrownia ma charakter eksperymentalny, służący do testowania różnych rodzajów reaktorów awaria w elektrowni wydarzyła się 21 grudnia 1967. Nastąpiło wtedy stopienie się prętów kontrolnych reaktora nr 1 i zablokowanie się ich. Ponieważ pręty nie odpowiadały na sygnały sterujące, postanowiono wyłączyć reaktor i ręcznie wyjąć zablokowane pręty. Uszkodzenia prętów zdarzały się okresowo w latach 1977 nastąpiło stopienie się około połowy prętów paliwowych w reaktorze nr 2. Po około roku napraw, 31 grudnia 1978 w tym samym bloku nastąpił pożar. Wybuchł on w hali maszyn, przy zbiorniku oleju turbogeneratora. Spowodował spalenie się kabli i utratę kontroli nad reaktorem. Przy gaszeniu pożarów napromieniowanych zostało 8 Szwecja: Awaria w elektrowni jądrowej pod Goeteborgiem / BJORN LARSSON ROSVALL / SCANPIX-SWEDEN / AFP / AFP Reaktor Ringhals 4, znajdujący się na terenie elektrowni jądrowej w Szwecji , od połowy sierpnia przechodził przegląd techniczny, przy ponownym testowym uruchomieniu zepsuł się jeden z głównych elementów, zbiornik ciśnieniowy .W wyniku inwazji Rosji na Ukrainę uszkodzona została największa w Europie elektrownia atomowa. Służbom udało się natychmiast ugasić pożar i całkowicie usunąć zagrożenie. W sieci nie brakuje jednak plotek, jakoby groziła nam kolejna katastrofa rodem tej z 1986 roku w Czarnobylu. Atak wojsk rosyjskich na ukraińską elektrownię jądrową w Zaporożu wywołał pożar wokół obiektu i jednocześnie spowodował panikę przed wystąpieniem katastrofy w Zaporożu nie ma prawa wybuchnąć. Naukowcy zgadzają się, że standardowy pocisk artyleryjski nie jest w stanie uszkodzić budynku ani jest w pełni przygotowana na każdą sytuację związaną z zagrożeniem jądrowym w kontekście wybuchu stronie Państwowej Agencji Atomistyki można kontrolować poziom napromieniowania na terenie całej atomowa w Zaporożu została zaatakowana przez RosjanInwazja Rosji na Ukrainę toczy się nieprzerwanie od 24 lutego. Od tego czasu Rosjanie zdążyli już przejąć czarnobylską elektrownię jądrową, a w ostatnim czasie kolejną, tym razem największą w Europie - znajdującą się w wyniku przejęcia zaporoskiej elektrowni, świat obiegła informacja o jej ostrzelaniu, w wyniku czego wokół obiektu wybuchł pożar. Ten został ugaszony, a większość reaktorów w tym momencie nie pracuje. Mimo wszystko jednak coraz częściej pojawiają się głosy świadczące o panice związanej z możliwością wybuchu elektrowni i dalszej katastrofy elektrowni atomowej w Zaporożu (Źródło: Google Maps)Czy w wyniku ataku na elektrownię w Zaporożu może dojść do katastrofy?Na temat sytuacji związanej z ostrzałem elektrowni jądrowej w Ukrainie wypowiadała się dziś minister klimatu i środowiska Anna Moskwa oraz prezes Państwowej Agencji Atomistyki - Łukasz w sprawie wzięło wielu naukowców, którzy zgadzają się, że nie ma najmniejszych powodów do obaw - elektrownia atomowa w Zaporożu nie wybuchnie i nie wywoła skutek ataku w Zaporożu, nie został uszkodzony żaden istotny dla bezpieczeństwa system związany z reaktorami jądrowymi. Każdy element, który gwarantuje nieprzerwaną (bez awarii) pracę pozostaje w stanie, który nie zagraża dalszemu funkcjonowaniu elektrownia jądrowa w Zaporożu jest bezpieczna?Na gwarancję bezpieczeństwa składa się wiele elementów, jednak generalnie rzecz biorąc - można podzielić je na dwie zasadnicze grupy:budowa reaktorów jądrowych i elektrowni;wielopoziomowe systemy chodzi o pierwszą grupę, fizyczne zabezpieczenia są na tyle wytrzymałe, że nie zagraża im standardowy pocisk artyleryjski. Budując tego typu obiekty (korzystające z reaktorów jądrowych) kluczowe jest zapewnienie bezpieczeństwa na wypadek wystąpienia aktów zaporoskiej elektrowni jądrowej nie dojdzie do samodzielnego wzrostu mocy z uwagi na ujemny temperaturowy współczynnik reaktywności. Wzrost temperatury wody powoduje spadek ściany reaktora są grubymi na wiele centymetrów warstwami stali. Natomiast konstrukcja budynku jest zabezpieczona specjalnymi ścianami, których grubość liczona jest w metrach i nawet przypadkowy ostrzał nie jest dla nich elektrowni jądrowej pociskiem jest w teorii możliwe, ale w praktyce wymaga użycia naprawdę potężnej broni o wielokilometrowym zasięgu element zabezpieczeń, a więc wielopoziomowe systemy zabezpieczeń działają w sposób tzw. kaskadowy. Na wypadek wystąpienia nieprawidłowości w reaktorze uruchamia się pierwszy system. Jeśli ten ulegnie awarii - uruchamiane są kolejne jądrowa musi być zabezpieczona szeregiem systemów, które na wypadek awarii uruchamiają kolejne systemy. Mowa tutaj o wielu poziomach zabezpieczeń, gdzie ryzyko uszkodzenia reaktora jest zminimalizowane niemal do jądrowa w CzarnobyluA co jeśli pojawi się realne zagrożenie?Zdaniem prezesa Państwowej Agencji Atomistyki, Łukasza Młynarkiewicza - Polska jest w pełni przygotowana na poinformowanie mieszkańców w przypadku wystąpienia katastrofy kraju funkcjonuje system szybkiego ostrzegania, dzięki któremu w błyskawiczny sposób można przekazać informację o wystąpieniu zagrożenia i instrukcji postępowania w obliczu ewentualnej katastrofy jest przygotowana na każdy możliwy scenariusz - mówi Łukasz Młynarkiewicz, zapewniając jednocześnie, że w przypadku katastrofy - mieszkańcy zostaną o tym ulegajmy paniceJeśli nie ma ku temu powodów, nie ulegajmy panice. Jakiekolwiek kroki podejmowane w kierunku ewentualnej walki z promieniowaniem, np. przyjmowanie roztworu jodu, tzw. płynu Lugola, kiedy nie ma ku temu przesłanek są niebezpieczne dla zdrowia i życia (jod nie jest obojętny dla organizmu).Każde informacje, które konsumujemy w Internecie - zweryfikujmy. Warto korzystać z zaufanych źródeł powołujących się na konkretnych i rzetelnych może śledzić poziom napromieniowania w PolsceZa sprawą rozlokowanych w całej Polsce (z naciskiem na wschodnią granicę państwa) czujników promieniowania, każdy z nas może obserwować poziom napromieniowania “na żywo”.Sytuację radiacyjną w Polsce sprawdzisz na tej stronie: sprawdź napromieniowanie w PolsceStacje udostępnione na stronie Państwowej Agencji Atomistyki nie są wszystkimi, którymi dysponuje Polska. Szczegółowe pomiary są na bieżąco przeprowadzane przez konkretne organy, dzięki czemu na każde przekroczenie norm promieniowania rząd jest w stanie zareagować niemal konferencja Ministerstwa Klimatu i Środowiska/Państwowej Agencji Atomistyki
Znaczenie energetyki jądrowej i Zaporoża dla Ukrainy ABB. 28 sierpnia 2022, 20:09 to co dzieje się wokół elektrowni w Enerhodarze, przypomina kryzys kubański z 1962 roku.
Radioaktywna chmura pojawiła się nad Polską 30 lat temu. Wtedy pojawił się strach podsycany niewiedzą i niepewnością. Dzisiaj o awarii w Czarnobylu wiemy więcej. Ale czy boimy się mniej?Czarnobyl. Już sama nazwa tego miejsca wydaje się straszna dla tych, którzy pamiętają wydarzenia z końca kwietnia 1986 roku. To wtedy doszło do wybuchu w elektrowni atomowej im. Włodzimierza Iljicza Lenina w Czarnobylu na terenie dzisiejszej Ukrainy. To, co się wydarzyło, jedni nazwą później największą katastrofą w dziejach energetyki jądrowej, inni mówić będą jedynie o awarii reaktora w elektrowni. Podawane w późniejszych opracowaniach skutki czy liczba ofiar różnić się będą diametralnie. Należy pamiętać, że Czarnobyl leżał wtedy na terenie Związku Radzieckiego i to władze tego kraju decydowały o tym, co i kiedy podać do publicznej wiadomości. A w swoich komunikatach Sowieci byli bardzo oszczędni. O tym, że doszło do awarii, dowiedzieliśmy się dzięki Szwedom, którzy pierwsi zaobserwowali chmurę radioaktywną nad Skandynawią. W tym samym czasie rejestratory w Mikołajkach zanotowały podwyższony poziom promieniowania. Skażenie było 550 tys. razy silniejsze niż zwykle. Było to 28 kwietnia 1986 roku. Dwa dni po wybuchu reaktora. Pierwsze dwie ofiary Ocena skutków katastrofy oraz liczba ofiar do dzisiaj budzą kontrowersje. Wiadomo, że w konsekwencji samego wybuchu życie straciły dwie osoby. Pierwsza zginęła na miejscu, druga, z poważnymi obrażeniami i licznymi poparzeniami radiacyjnymi trafiła do szpitala, gdzie szybko zmarła. Byli to pracownicy elektrowni, którzy w momencie wybuchu znajdowali się najbliżej reaktora numer 4. Wśród wielu mitów, plotek i pogłosek dotyczących wybuchu w Czarnobylu jest też taka, że trzeci pracownik zmarł z powodu zawału serca, do którego doszło na skutek nagłego zachodnioeuropejskie media donosiły także o setkach ofiar, które Rosjanie w pośpiechu mieli zakopywać w pobliżu elektrowni. Rewelacji tych nie potwierdziły żadne z późniejszych badań, które były prowadzone na terenach skażonych. Co więcej, im dłużej badano skutki katastrofy, tym mniej radykalne wnioski pojawiały się w opracowaniach. Mimo niepewnego źródła informacja o dwóch pracownikach, którzy jako pierwsi zginęli na miejscu, została choroba popromienna Liczba osób, które zmarły w wyniku ostrej choroby popromiennej tuż po katastrofie, waha się, w zależności od źródła, od 31 do 41 osób. Byli to członkowie załogi elektrowni narażeni na najsilniejsze promieniowanie zaraz po wybuchu oraz strażacy biorący udział w 10-dniowej akcji gaśniczej. W sumie osób, które mogła dotknąć choroba popromienna, mogło być około 200 (niektóre źródła podają 134 „napromieniowanych”). Wszystkie były potem, przez wiele lat, obserwowane przez lekarzy. W przypadku kilku zgonów, które nastąpiły po wielu latach, szukano związku z chorobą popromienną, ale nie było na to przekonujących dowodów. Śmiertelność na choroby nowotworowe czy białaczki nie była w tej grupie wyższa niż w całej populacji. Eksplozja, która zniszczyła reaktor numer 4 oraz ważącą 2 tysiące ton płytę zabezpieczającą, uwolniła do atmosfery duże ilości substancji radioaktywnych. Jak duże? To pozostaje tajemnicą. Naukowcy zajmujący się sprawą Czarnobyla poruszają się w sferze domysłów, domniemywań i szacunków. Wiadomo jeszcze o czterech kolejnych ofiarach katastrofy w Czarnobylu. Była to załoga śmigłowca, który brał udział w akcji gaśniczej. Maszyna zaczepiła śmigłem o okablowanie i spadła na ziemię. W wypadku zginęły cztery osoby załogi śmigłowca. Nowotwory, białaczka, uszkodzone płody Brak rzetelnych informacji dał duże pole do spekulacji. Pojawiały się doniesienia o dramatycznym wzroście zachorowań na białaczkę i inne nowotwory. Szukano zwiększonej liczby chorób genetycznych. Po latach prawie wszystkie te odkrycia zostały zdementowane. Szczególne kontrowersje wzbudziły dane mówiące o zachorowaniach na raka tarczycy. Komitet ONZ do spraw Efektów Promieniowania Atomowego (UNSCEAR) opracował raport, opublikowany w 2000 roku, w którym przedstawiono skutki zdrowotne wybuchu w Czarnobylu. Eksperci ocenili sytuację w rejonach skażonych na Białorusi, Ukrainie i w Rosji. Okazało się, że nie zanotowano na tych terenach wzrostu zachorowań na białaczkę ani na inne nowotwory, który można byłoby przypisać skutkom działania promieniowania jonizującego. Wyjątkiem była tarczyca. Badając skutki genetyczne narażenia na napromieniowanie na Białorusi i Ukrainie w rejonach o najwyższym skażeniu, a także w szeregu krajów europejskich, raport UNSCEAR stwierdził, że brak jest oznak potwierdzających wzrost częstości występowania objawów chorób dziedzicznych, takich jak zespół Downa, anomalie porodowe, poronienia lub umieralność płodów. Panika była jednak wtedy tak duża, że wiele kobiet decydowało się na usunięcie ciąży ze strachu przed urodzeniem niepełnosprawnego lub zdeformowanego dziecka. W całej Europie przeprowadzono wtedy 100 tysięcy aborcji, głównie we Włoszech i Grecji. W Polsce na taki krok zdecydować się miało 2 tysiące kobiet. Płyn Lugola, radziecka coca-cola dla wszystkich dzieci Tarczyca to organ, który posiada naturalną zdolność gromadzenia jodu. Wybuch elektrowni w Czarnobylu sprawił, że w atmosferze znalazły się spore dawki radioaktywnych izotopów, jodu-131. To dlatego podjęto w Polsce decyzję o podaniu płynu Lugola wszystkim, którzy nie ukończyli 17. roku życia. Płyn Lugola, czyli wodny roztwór jodu i jodku potasu, miał za zadanie „nasycenie” tarczycy jodem do tego stopnia, że nie była ona w stanie przyjąć już kolejnych dawek. Profesor Zbigniew Jaworowski, który w 1986 roku został członkiem Polskiej Komisji Rządowej ds. Skutków Katastrofy w Czarnobylu, twierdził potem, że decyzja o podaniu płynu Lugola była przedwczesna i przesadzona. Uważał, że promieniowanie nie było tak silne, aby podejmować takie kroki, ale w tamtym czasie wszyscy działali pod wpływem paniki, a niewiedza tylko podsycała domysły. Mieliśmy wtedy do wyboru trzy scenariusze. Jeden to była wersja podawana przez Rosjan, którzy twierdzili, że nic wielkiego się nie stało i nie trzeba podejmować żadnych kroków - mówi profesor Janusz Nauman, endokrynolog z Uniwersytetu Medycznego w Warszawie, który od 1986 roku badał skutki zdrowotne wybuchu w hipoteza, którą zresztą przyjęliśmy i okazała się słuszna, to założenie, że doszło do awarii i należy zapobiec skutkom promieniowania. I trzeci, najbardziej katastroficzny scenariusz zakładał, że to dopiero początek i czeka nas jeszcze seria wybuchów. Należy zwrócić uwagę, że nie byliśmy w ogóle przygotowani na taką sytuację, nie było procedur, wyznaczonych norm promieniowania, przy których należy rozpocząć akcję profilaktyczną. Po latach endokrynolodzy twierdzą, że podanie jodu było dobrą decyzją. Choć przyznają, że akcja mogła rozpocząć się zbyt późno. - Badania wykazały skuteczność takiej blokady - przyznaje profesor Marek Ruchała, kierownik Kliniki Endokrynologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu i wiceprezes Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego. - Mówimy tu o efekcie Wolffa-Chaikoffa, który polega na tym, że tarczyca przestaje wychwytywać jod po podaniu wysokich dawek tego pierwiastka. Po wybuchu w Czarnobylu rzeczywiście zanotowano wzrost zachorowań na raka tarczycy wśród dzieci na terenach Białorusi i Ukrainy. Rak tarczycy - pamiątka po Czarnobylu? Profesor Nauman przyznaje, że wielu pacjentów w jego lekarskim gabinecie znajdowało związek przyczynowo-skutkowy między wybuchem w Czarnobylu a zaobserwowaniem u siebie problemów z tarczycą. Badania nie potwierdzają jednak takiego związku. Nie ma bezpośrednich dowodów na to, że Czarnobyl wpłynął na funkcję tarczycy i zachorowania na raka. Wzrost schorzeń tarczycy obserwujemy na całym świecie, także tam, gdzie nie może być mowy o wpływie promieniowania po wybuchu w Czarnobylu- mówi profesor Marek Ruchała. Profesor powołuje się na badania, które na szeroką skalę przeprowadzono po katastrofie. Pierwszy etap przypadał na lata 1989-1991. - Już wtedy zaobserwowano w Polsce niedobór jodu oraz związaną z tym powszechność występowania wola - mówi prof. Ruchała. - Podjęto więc odpowiednie działania. Profilaktyka jodowa w Polsce zaczęła się w 1997 roku. To od tego czasu zaczęto znowu obowiązkowo jodować sól (co przerwano na początku lat 80.) oraz odżywki dla niemowląt. Kolejne badania w latach 2000-2002 wykazały poprawę sytuacji. Zmniejszyła się obecność wola oraz zapadalność na bardziej agresywnego raka pęcherzykowatego. Czynniki, które wpłynęły na to, że zwiększyła się liczba zarejestrowanych zachorowań na raka tarczycy, to według endokrynologów z pewnością nie promieniowanie po Czarnobylu. To przede wszystkim lepsza diagnostyka i co za tym idzie szybsza wykrywalność. W tamtym czasie nie wykorzystywano jeszcze USG, nie stosowano superczułego testu oznaczania TSH, czyli hormonów tarczycy, nie było też profilaktyki- mówi profesor Marek Ruchała. Paradoksalnie, wybuch w elektrowni atomowej sprawił, że zaczęto interesować się problemem tarczycy. - Niektórzy dopiero wtedy odkryli, że w ogóle mają taki organ - mówi prof. Ruchała. - Zaczęto prowadzić badania, wprowadzono profilaktykę jodową - wymienia prof. Ruchała. - Obserwowano skutki podania płynu Lugola, co według mnie było bardzo ciekawym eksperymentem. Wzrost zachorowań na nowotwory nie dotyczy tylko tarczycy. Ma na to wpływ zanieczyszczenie środowiska, przetworzona żywność, niezdrowy styl życia (brak ruchu, używki). - Jeśli chodzi o oddziaływanie Czarnobyla, to uważam, że bez wątpienia na skutek promieniowania jakaś część ludzi wyindukowała czynniki nowotworowe, ale nigdy nie zdołamy tego udowodnić - podsumowuje prof. Ruchała. Jak doszło do awarii? Przegrzanie i częściowe stopienie rdzenia reaktora spowodowało wybuch wodoru. Doszło do tego w wyniku nieprawidłowo przeprowadzonego testu bezpieczeństwa systemu chłodzenia reaktora, co spowodowało jego przegrzanie. Została rozerwana obudowa reaktora i budynek, w którym się mieścił. Doszło do bezpośredniej emisji do atmosfery i otoczenia elektrowni radioaktywnego pyłu grafitu oraz uranu z wnętrza który uległ awarii, pokryto betonowo-stalową osłoną (sarkofagiem), który miał zapewnić ochronę na 30 lat. Obecnie trwa budowa nowego sarkofagu, który ma pokryć dotychczasowe zabezpieczenie. Budowa nowego sarkofagu ma zostać ukończona w listopadzie 2017 roku. Ukraina otrzymała na ten cel 180 mln euro od UE i krajów G7. 350 mln euro obiecał przekazać EBOR. Pierwszy udokumentowany wypadek jądrowy miał miejsce w lipcu 1945 roku. Kilkunastu żołnierzy mających nadzorować test pierwszej bomby atomowej otworzyło beczki zawierające materiały radioaktywne potrzebne do wybuchu i zapadło na chorobę popromienną. Katastrofa elektrowni jądrowej Fukushima w Japonii była drugim na świecie wypadkiem (po Czarnobylu), który oznaczono awarią stopnia 7 w siedmiostopniowej międzynarodowej skali INES. 14 kwietnia 2011 roku Junichi Matsumoto, pełniący obowiązki prezesa firmy TEPCO, właściciela elektrowni Fukushima I, stwierdził na konferencji prasowej, że z punktu widzenia emisji materiałów radioaktywnych katastrofa była równa katastrofie jądrowej w Czarnobylu lub od niej większa. Prypeć 30 lat po katastrofie w Czarnobylu:STORYFUL/x-newsMarta ŻbikowskaPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera
uSDRj3d. 164 403 240 356 370 102 428 386 291