Rekomendowane dla Ciebie. Cukrzyca jest najczęściej poważnym rozpoznaniem, a w ciąży nabiera szczególnego znaczenia, gdyż dotyczy zarówno organizmu matki, jak i rozwijającego się płodu. Od 0,2 do 0,3 proc. wszystkich ciąż powikłanych jest cukrzycą sprzed ciąży, natomiast 1 - 6 proc. cukrzycą występującą po raz pierwszy w
Cukrzyca może być spowodowana przez dwa czynniki: zbyt małą ilość insuliny produkowaną przez trzustkę lub problem z przyswojeniem tego hormonu przez organizm. Ten drugi mechanizm nazywa się względnym niedoborem insuliny lub insulinoopornością i to z nim najczęściej mierzą się ciężarne. Winę za taki stan rzeczy ponosi zazwyczaj rozregulowana gospodarka hormonalna. Cukrzyca może się pojawić u tych kobiet, które przed zajściem w ciążę nie miały problemów z podwyższonym poziomem cukru we krwi. Istnieje jednak szereg czynników znacząco zwiększających szansę na pojawienie się cukrzycy ciążowej. Chorobę zwykle rozpoznaje się między 24. a 28. tygodniem ciąży. Kobieta ze stwierdzoną cukrzycą powinna aż do momentu rozwiązania pozostawać pod opieką poradni diabetologicznej. Nieustabilizowana może być bowiem przyczyną wielu powikłań. Jaka jest prawidłowa ilość glukozy we krwi? Wynik badania glukometrem poziomu cukru nie powinien w ciąży przekroczyć 92 mg/dl na czczo. Jeżeli natomiast test pokazuje wartość znajdującą się w przedziale 92-125 mg/dl, lekarz kieruje pacjentkę na kolejne badania, zwane OGTT (test ogólnego obciążenia glukozą), które standardowo odbyłyby się dopiero po 24. tygodniu. Można je podzielić na trzy etapy: pobranie krwi na czczo; wypicie specjalnego roztworu glukozy i ponowne pobranie krwi po upływie godziny; kolejne pobranie próbki krwi po upływie dwóch godzin od momentu wypicia roztworu. Jeżeli po przyjęciu glukozy jej ilość we krwiobiegu wzrośnie i utrzyma się na wysokim poziomie przez następne dwie godziny, oznacza to, że kobieta ma cukrzycę ciążową. Należy wtedy zacząć przyjmować odpowiednie leki przepisane przez lekarza oraz postarać się spożywać jeszcze bardziej wartościowe posiłki z wykluczeniem niektórych artykułów spożywczych. Niezbędna okaże się także regularna kontrola postępu choroby przez diabetologa. Istnieje również taka ewentualność, że już przy pierwszych badaniach testy wykażą stężenie glukozy we krwi powyżej 126 mg/dl. W takim przypadku od razu diagnozowana jest cukrzyca ciążowa i kobieta jest skierowana do specjalistycznej poradni. Jak prawidłowo przygotować się do badania OGTT? Aby prawidłowo przygotować się do badań, należy przestrzegać kilku zasad, dzięki którym wynik testu będzie wiarygodny. Pacjentka powinna: być na czczo, to znaczy spożyć ostatni posiłek 8-10 godzin przed testem, być wypoczęta i wyspana, a jej aktywność fizyczna w ostatnich trzech dniach nie powinna różnić się od standardowej, zaopatrzyć się w roztwór glukozy (można go zakupić w aptece), wypić dawkę roztworu przy personelu medycznym i przebywać w jego pobliżu przez najbliższe dwie godziny (duże stężenie glukozy może powodować osłabienie, wymioty czy zawroty głowy). Kto jest w grupie wysokiego ryzyka rozwinięcia się cukrzycy ciążowej? Część kobiet zostaje skierowana na badania OGTT od razu przy pierwszej wizycie u ginekologa. Stanowią one tak zwaną grupę wysokiego ryzyka. W celu jak najszybszego i najskuteczniejszego przeciwdziałania cukrzycy powinny zostać dokładnie przebadane już w pierwszym trymestrze ciąży. Do pacjentek, które mogą się spodziewać testu OGTT już po pierwszej wizycie u lekarza należą kobiety, które: mają zdiagnozowany zespół policystycznych jajników (PCOS); mają rozpoznaną insulinooporność; zmagały się z cukrzycą w trakcie trwania poprzedniej ciąży; mają bliskich członków rodziny ze zdiagnozowaną cukrzycą; kalkulator BMI wskazuje poziom wyższy lub równy 30; wcześniej urodziły dzieci ważące powyżej 4 kg. Już przy pierwszej wizycie u diabetologa zostanie określony indywidualny plan dietetyczny dla ciężarnej, który będzie odpowiednio dobrany do jej masy ciała, wieku i stylu życia. Jednak co jeść, a czego nie jeść w przypadku cukrzycy ciążowej? Należy pamiętać, że każda przyszła matka powinna dbać o urozmaiconą dietę bogatą w witaminy i minerały, aby jej dziecko mogło rozwijać się prawidłowo. Dla kobiet cierpiących na cukrzycę w ciąży bardzo ważne staje się również ważenie porcji jedzenia i obliczanie wymienników węglowodanowych. Powinny one także przestrzegać poniższych zasad: dieta musi zostać skomponowana z produktów o niskim indeksie glikemicznym, dobrej jakości białka (chude mięso), warzyw i tłuszczy roślinnych; ograniczyć należy tłuszcze zwierzęce (w szczególności czerwone mięso) oraz węglowodany proste (słodycze, słone przekąski, miód, przetworzone owoce, białe pieczywo, jasne makarony); posiłki warto spożywać częściej, ale za to w mniejszych porcjach (maksymalnie co 3-4 godziny); jadłospis musi zostać odpowiednio urozmaicony, aby dostarczyć matce i dziecku wszystkie niezbędne składniki odżywcze. Podczas ciąży warto skorzystać z pomocy dietetyka, który ułoży właściwy dla danej kobiety plan żywieniowy. Cukrzyca w ciąży a odpowiednia profilaktyka Należy pamiętać, że cukrzyca w ciąży bywa efektem złych nawyków żywieniowych oraz za małej aktywności fizycznej. Aby jej zapobiegać, trzeba nie tylko zdrowo jeść, ale i starać się każdego dnia wykonać jakiś wysiłek fizyczny (dla ciężarnych odpowiednie będą półgodzinny spacer, jazda na rowerze czy ćwiczenia na macie). Warto także zaznaczyć, prawdopodobieństwo wystąpienia cukrzycy ciążowej zwiększa palenie papierosów. Najlepiej przestać palić już na etapie planowania ciąży, by płód mógł się prawidłowo rozwijać. Zmiana nawyków z pewnością wyjdzie na dobre zarówno matce, jak i dziecku. Pozwoli bowiem uniknąć powikłań i da szansę na zdrowy i bezpieczny poród.

Cukrzyca może się pojawić u tych kobiet, które przed zajściem w ciążę nie miały problemów z podwyższonym poziomem cukru we krwi. Istnieje jednak szereg czynników znacząco

Dlaczego tak duży nacisk kładzie się na diagnozowanie cukrzycy ciężarnych, a w razie jej wystąpienia na działania mające zapewnić prawidłowy poziom cukru we krwi? Ponieważ podwyższona glikemia jest czynnikiem ryzyka wielu powikłań zarówno dla dziecka, jak i jego mamy. Cukrzyca ciążowa – zagrożenia dla dziecka Dzieci matek z cukrzycą ciężarnych narażone są na wrodzone wady serca, nerek i układu nerwowego. Częstym skutkiem cukrzycy ciążowej jest tzw. hipertrofia (inaczej makrosomia), czyli mówiąc najprościej – zbyt duża masa urodzeniowa, powyżej 4 kg, ale zdarza się też sytuacja odwrotna – dziecko rodzi się bardzo małe i mówimy wówczas o hipotrofii (mikrosomii), również będącej skutkiem przecukrzeń w okresie płodowym. Sama cukrzyca ciężarnych może powodować też opóźnienia w rozwoju płodu oraz przyczynić się do śmierci dziecka podczas porodu. Cukrzyca ciążowa a powikłania u mamy Zagrożenia jakie cukrzyca ciążowa niesie dla mamy to przede wszystkim częste infekcje dróg moczowych, ryzyko poronienia, wzrost ciśnienia tętniczego i wielowodzie, czyli nadmierna ilość płynu owodniowego. Ponadto, cukrzyca ciążowa jest bardzo istotnym czynnikiem wskazującym na ryzyko rozwoju u nich cukrzycy typu 2. w ciągu kolejnych 15-20 lat od porodu. Fakt nieradzenia sobie organizmu z wyzwaniem, jakim jest ciążą już świadczy o pewnym upośledzeniu w wydzielaniu i działaniu własnej insuliny. Zwykle z wiekiem stan ten się pogłębia. Młode mamy, które w czasie ciąży miały zdiagnozowaną cukrzycę ciążową powinny po porodzie prowadzić zdrowy i aktywny tryb życia. Przede wszystkim utrzymywać szczupłą sylwetkę, znaleźć czas na regularną aktywność fizyczną oraz zdrowo się odżywiać. Pewną podpowiedzią dotyczącą odżywiania mogą być zalecenia dietetyczne, jakich kobieta przestrzegała w czasie ciąży, by utrzymać normoglikemię (czyli prawidłowy poziom cukru we krwi). A zatem należy unikać obfitych posiłków oraz węglowodanów prostych, warto zrezygnować ze słodyczy, wyeliminować z diety soki i napoje. Podstawą menu powinny zostać węglowodany złożone, wartościowe białko, warzywa bogate w błonnik oraz owoce w ograniczonych ilościach. Konsultacja merytoryczna: dr n. med. Bogumił Wolnik, diabetolog ADC-41522 Cukrzyca ciążowa a powikłania u mamy. Zagrożenia jakie cukrzyca ciążowa niesie dla mamy to przede wszystkim częste infekcje dróg moczowych, ryzyko poronienia, wzrost ciśnienia tętniczego i wielowodzie, czyli nadmierna ilość płynu owodniowego. Ponadto, cukrzyca ciążowa jest bardzo istotnym czynnikiem wskazującym na ryzyko rozwoju W organizmie przyszłej mamy zachodzi wiele zmian. Hormony ciążowe mogą wpływać na pracę narządów wewnętrznych – nie tylko rodnych. Może to prowadzić do rozwinięcia się wielu zaburzeń. Jednym z nich jest cukrzyca ciążowa. Sprawdź, jakie są jej objawy i sposoby leczenia. Cukrzyca ciążowa to hiperglikemia, pojawiająca się u ciężarnych, u których nigdy wcześniej nie stwierdzono podwyższonego poziomu glukozy we krwi. Jest to schorzenie przejściowe. Ustępuje po porodzie. Kobieta powinna jednak pamiętać, że w jej przypadku istnieje wyższe ryzyko wystąpienia cukrzycy typu II. Dlatego zalecane są regularne badania kontrolne. Objawy cukrzycy ciążowej to podwyższony poziom glukozy we krwi. Można go stwierdzić tylko w badaniach laboratoryjnych. Zwykle brak innych dolegliwości. U niektórych kobiet pojawiają się senność, częste oddawanie moczu, wzmożone pragnienie. Jednak objawy te mogą występować też w przebiegu zdrowej ciąży. Cukrzyca ciążowa musi zostać rozpoznana w odpowiednim momencie, ponieważ może stanowić zagrożenie dla rozwijającego się w macicy dziecka. Jednym z najczęstszych powikłań jest zbyt duża masa urodzeniowa noworodka (tzw. makrosomia). Istnieje również ryzyko powstania różnego rodzaju wad wrodzonych. Jakie są przyczyny cukrzycy ciążowej? Zbyt wysoki poziom glukozy we krwi ma związek z działaniem hormonów ciążowych. Niektóre z nich (progesteron, laktogen łożyskowy, estrogeny) działają antagonistycznie do insuliny – substancji, która ułatwia transport cząsteczek glukozy do wnętrza komórek, a tym samym reguluje jej stężenie. Do czynników ryzyka zalicza się: cukrzycę ciążową w poprzedniej ciąży, wysokie BMI przed ciążą, wiek kobiety powyżej 35 lat, wcześniejsze urodzenie dziecka z wadami lub masą ciała powyżej 4 kg, nadciśnienie tętnicze, występowanie cukrzycy u członków najbliższej rodziny. Warto pamiętać, że badaniami przesiewowymi w kierunku cukrzycy ciążowej powinny zostać objęte wszystkie kobiety w ciąży. Jak rozpoznać cukrzycę ciążową? Cukrzycę ciążową rozpoznaje się w doustnym badaniu tolerancji glukozy. Najpierw ciężarnej pobierana jest krew na czczo. Następnie spożywa ona roztwór wody z 75 g glukozy. Pobranie następuje jeszcze dwa razy – po godzinie i dwóch godzinach. Jeżeli jeden z wyników tych 3 pomiarów jest nieprawidłowy, lekarz może rozpoznać cukrzycę ciążową. Badanie to należy przeprowadzić w 24–28 tygodniu ciąży. Jak wygląda leczenie cukrzycy ciążowej? Po rozpoznaniu cukrzycy należy wprowadzić odpowiednią dietę. Powinna ona składać się z 30–50% węglowodanów (złożonych), 20–30% tłuszczów i 30% białka. Trzeba unikać produktów wysokoprzetworzonych, cukrów prostych, słodyczy, słodkich napojów. Wskazana jest też umiarkowana aktywność fizyczna. Przyszła mama powinna ponadto regularnie mierzyć poziom glukozy we krwi przy pomocy glukometru. Jeżeli po tygodniu nie nastąpi poprawa, konieczne jest włączenie farmakoterapii. Najczęściej stosuje się podskórne wstrzyknięcia z insuliny. Kobieta może wykonywać je samodzielnie.
Uwaga! Ostrzeżenie dla kobiet planujących dziecko. Lepiej przyjrzyj się swoim nawykom żywieniowym, bo jak się okazuje, może to mieć ogromny wpływ na twoje zdrowie w czasie ciąży.
Niekontrolowana cukrzyca ciążowa może prowadzić do różnego rodzaju powikłań zarówno dla dziecka, jak i dla Ciebie. Duża część z nich związana jest z postępowaniem okołoporodowym. Wszystko zależy jednak od tego, czy Twoja glikemia w ciąży, zwłaszcza w jej drugiej połowie, była dobrze wyrównana. Sprawdź, co warto wiedzieć o porodzie przy cukrzycy ciążowej, a także jak dbać o siebie i o noworodka w pierwszych dniach i miesiącach jego życia. Jakie powikłania okołoporodowe może powodować niewyrównana glikemia przy cukrzycy ciążowej i jaki może mieć wpływ na poród? Zwłaszcza w drugiej połowie ciąży najczęściej występują zaburzenia gospodarki węglowodanowej i towarzyszące temu często zaburzenia gospodarki lipidowej. Glukoza przechodzi przez łożysko do płodu czego następstwem jest przede wszystkim nadmierne wzrastanie dziecka oraz szereg zaburzeń metabolicznych. Gdy masa urodzeniowa dziecka przekracza 90. centyl masy ciała dla odpowiedniego wieku płodowego, rasy i płci, mamy do czynienia z makrosomią. Wyodrębnia się trzy stopnie makrosomii: pierwszy, gdy masa urodzeniowa jest większa niż 4000 g, drugi, gdy masa urodzeniowa przekracza 4500 g, trzeci, gdy masa urodzeniowa jest większa niż 5000 g. Jaki wpływ na poród ma makrosomia? Przede wszystkim może przyczyniać się do przedłużającego się porodu, cesarskiego cięcia oraz urazów, w tym do dystocji barkowej, a w skrajnych przypadkach także do niedotlenienia płodu i nieprawidłowego rozwoju neurologicznego. Między innymi dlatego tak ważne jest dbanie o utrzymywanie poziomu glukozy w normie – wyregulowana glikemia nie powinna przyczynić się do powstania niebezpiecznych powikłań okołoporodowych. Innym, charakterystycznym powikłaniem matczynej hiperglikemii jest tzw. fetopatia cukrzycowa, czyli zespół zaburzeń noworodkowych powstałych na skutek hiperinsulinemii płodowej w drugiej połowie ciąży. Do powikłań tych należą: nadmierna masa urodzeniowa, przerost narządów (organomegalia), przerost tkanek, w których metabolizm glukozy jest uzależniony od insuliny, nadmierne otłuszczenie, hipoglikemia, hiperbilirubinemia, zaburzenia elektrolitowe, niedojrzałość płuc w stosunku do wieku ciążowego. Stale utrzymująca się nadmierna podaż glukozy z krwi matki przez łożysko do płodu i jej zatrzymanie po porodzie, może też w efekcie skutkować niedocukrzeniem płodu w okresie okołoporodowym, które może być niebezpieczne dla nie w pełni dojrzałych komórek nerwowych noworodka. Właśnie dlatego po porodzie noworodki urodzone przez mamy z cukrzycą ciążową powinny mieć zbadaną glikemię już w pierwszych godzinach po przyjściu na świat. Warto wiedzieć! Jak powstaje niedocukrzenie organizmu dziecka? W trakcie ciąży powikłanej cukrzycą ciążową, gdy glikemia jest niewyrównana, dziecko otrzymuje od matki za dużo glukozy. Wówczas naturalną reakcją organizmu dziecka jest zwiększona produkcja insuliny przez komórki β trzustki dziecka. Insulina odpowiada za regulowanie poziomu cukru we krwi, w związku z czym jej nadmiar po porodzie, kiedy dziecko nie otrzymuje już glukozy od matki, może powodować niedocukrzenie. Jakie konsekwencje dla mam może nieść nieprawidłowo leczona cukrzyca ciążowa? Jest to przede wszystkim większe prawdopodobieństwo: porodów zabiegowych, cesarskich cięć, porodów indukowanych, urazów okołoporodowych, np. uszkodzeń dróg rodnych i krocza, zwiększonej okołoporodowej utraty krwi, nadciśnienia indukowanego ciążą oraz stanu przedrzucawkowego. Pamiętaj! Wykrycie cukrzycy ciążowej nie jest równoznaczne z wystąpieniem powikłań ani u Ciebie, ani u dziecka. Przyszłe mamy z cukrzycą ciążową mogą urodzić całkowicie zdrowe dzieci. Warunkiem jest prawidłowa kontrola glikemii. Można to osiągnąć przede wszystkim odpowiednią dietą, uzupełnioną aktywnością fizyczną, odpoczynkiem i odpowiednią ilością snu. W trakcie ciąży powikłanej cukrzycą konieczne jest kontrolowanie poziomu cukru kilka razy dziennie. Można to robić szybko i wygodnie np. dzięki systemowi FreeStyle Libre. Jak postępować z dzieckiem po porodzie przy cukrzycy ciążowej? Jeśli masz cukrzycę ciążową, przygotuj się na to, że bezpośrednio po porodzie dziecko będzie musiało mieć zmierzoną glikemię (o czym wspominamy przy okazji niedocukrzenia organizmu noworodka). Jeśli glukoza będzie za niska, konieczne będzie dożylne podanie glukozy, ponieważ w pierwszych godzinach po porodzie ilość Twojego pokarmu może być znikoma. Jeśli okaże się, że dziecko będzie miało tendencje do niskich cukrów, które mogą powodować zaburzenia adaptacyjne, noworodek może być przekazany na oddział noworodkowy, aby tam został poddanym ściślejszej obserwacji. Ponadto, dzieci matek z cukrzycą ciążową mają większą skłonność do żółtaczek noworodkowych. Zwykle żółtaczka noworodkowa mija po kilku dniach, jednak gdy jest zbyt wysoka, dziecko musi zostać na oddziale. Zdarza się, że wykonuje się tzw. fototerapię, która przyczynia się do szybszego znikania żółtaczki. Ważne! Ponieważ cukrzyca ciążowa zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy typu drugiego oraz otyłości u dziecka w późniejszym czasie, już od pierwszych miesięcy życia musisz dbać o to, by dziecko nie było przekarmiane, a także kontrolować przyrost jego masy ciała. O co powinna zadbać po porodzie mama z cukrzycą ciążową? Po 6 tygodniach od porodu powinnaś wykonać powtórne badanie obciążenia glukozą, czyli test OGTT. Dzięki temu badaniu możliwa będzie ocena, czy cukrzyca ciążowa była faktycznie stanem przejściowym. Poza tym po przebytej cukrzycy ciążowej zwiększa się prawdopodobieństwo rozwoju cukrzycy typu 2 po kilku latach po porodzie. W związku z tym należy kontrolować poziom cukru co najmniej raz w roku na czczo (ewentualnie powtarzać test OGTT). Musisz też zdrowo się odżywiać, regularnie uprawiać aktywność fizyczną, wysypiać się i dążyć do utrzymania prawidłowej masy ciała. Bibliografia Źródła z przypisów: Standardy Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego postępowania u kobiet z cukrzycą, [w:] Ginekol Pol., Nr 6, 82, 2011, s. 474-479. Wender-Ożegowska E., Olejniczak D., Cukrzyca ciążowa. Definicja, diagnostyka, postępowanie i edukacja, Wyd. 6, 2019, s. 19. Helwich E., Makrosomia – noworodek zbyt duży do wieku płodowego, Medycyna Praktyczna, dostęp: [ Katra B., Cukrzyca ciążowa, Dostęp: [ Pozostałe źródła: Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2017 – Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, [w:] Diabetologia Praktyczna 2017 tom 3, suplement A, Dostęp: [ Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2020 – Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, [w:] Diabetologia Praktyczna, tom 6, nr 1, 2020, Dostęp: [ Sieradzki J., Czy zmiana stylu życia ma jeszcze znaczenie?, [w:] Diabetologia – postępy 2013/2014. Med. Prakt., 2014. Dostęp: [ Grzelak T., Janicka E., Kramkowska M., Walczak M., Czyżewska K., Cukrzyca ciążowa – skutki niewyrównania i podstawy regulacji glikemii, [w:] Nowiny Lekarskie 2013, 82, 8, 163–169, dostęp: [ ADC-29683
Cukrzyca ciążowa (cukrzyca ciężarnych) to choroba metaboliczna, którą diagnozuje się u kilku procent przyszłych mam. Przyczyną cukrzycy ciążowej mogą być zarówno „szalejące” w czasie ciąży hormony, jak i czynniki genetyczne oraz czynniki środowiskowe. W jaki sposób wykrywa się cukrzycę ciążową i jakie objawy powinny wzbudzić niepokój?
Ostatnie zmiany: 14 stycznia 2022 Podejrzewasz, że masz cukrzycę ciążową? Statystyki wskazują, że rozwija się ona nawet u 14% ciężarnych. Co robić? Zdecydowanie stosować się do zaleceń lekarza, ponieważ nieleczona choroba niesie oznacza konsekwencje dla zdrowia zarówno mamy, jak i dziecka. Jakie są jej przyczyny, objawy i sposoby leczenia? Co trzeba o cukrzycy ciężarnych? Cukrzyca to grupa zaburzeń metabolicznych, których wspólną cechą jest hiperglikemia, czyli podwyższony poziom glukozy we krwi. To wynik bezwzględnego lub względnego niedoboru insuliny. Cukrzyca ciążowa, nazywana także cukrzycą ciężarnych (ang. gestational diabetes mellitus, GDM), jest czasowym zaburzeniem gospodarki węglowodanowej (nietolerancja węglowodanów), które objawia się hiperglikemią. Mówi się o niej, gdy wykryto ją u kobiety, która dotychczas na cukrzycę nie chorowała (cukrzyca w ciąży a cukrzyca ciążowa to to samo). Chorobę diagnozuje się najczęściej pomiędzy 24. a 28. tygodniem ciąży, na podstawie wyników obowiązkowego testu obciążenia glukozą. - Cukrzyca jest najczęstszym powikłaniem metabolicznym wikłającym ciążę. Częstość występowania cukrzycy ciążowej (GDM, gestational diabetes mellitus) w Europie szacuje się na 5,4% z dynamiczną tendencją wzrostową. [1] Szacuje się, że w Polsce dotyczy ona około 3-10% ciężarnych. Skąd się bierze cukrzyca w trakcie ciąży? Jej główną przyczyną jest zwiększenie poziomu hormonów, które wytwarza łożysko. Progesteron, estrogen, prolaktyna czy laktogen łożyskowy z jednej strony wspomagają proces rozwoju dziecka, z drugiej są antagonistami insuliny, hormonu produkowanego przez trzustkę. Oznacza to, że blokują działanie insuliny i obniżają wrażliwość organizmu na jej działanie. To przyczynia się do podwyższonego poziomu cukru we krwi (w rezultacie zapotrzebowanie na nią u kobiet w ciąży jest 2 do 3 razy większe niż normalnie). Jeżeli organizm kobiety ciężarnej nie radzi sobie z dodatkowym zapotrzebowaniem na insulinę (nazywa się to insulinoodpornością), poziom glukozy we krwi podnosi się. Wówczas diagnozowana jest cukrzyca ciążowa. Sprawdź, czy jesteś w grupie ryzyka Istnieją pewne czynniki, które mogą zwiększać ryzyko zachorowalności na cukrzycę ciążową. Jesteś zagrożona ryzykiem pojawienia się choroby, jeśli: cierpisz na otyłość́. Zgodnie z nowym badaniem opublikowanym w PLOS Medicine przez Linna Sorbye'a z Uniwersytetu w Bergen w Norwegii i jego współpracowników ryzyko rozwoju cukrzycy ciążowej (GDM) wzrasta wraz ze wzrostem masy ciała między ciążami, masz więcej niż 35 lat, masz zaburzenia tolerancji glukozy, przebyłaś cukrzycę w poprzedniej ciąży, w twojej rodzinie występuje cukrzyca, poroniłaś, dotyczy cię zespół policystycznych jajników (PCOS), urodziłaś pierwsze dziecko ważące ponad 4 kg, zażywasz leki przeciwpsychotyczne lub steroidowe, masz nadciśnienie tętnicze, w pierwszej połowie ciąży przybrałaś zbyt szybko na wadze. Co ciekawe, badanie przeprowadzone w Singapurze wykazało powiązanie zdrowotne między krótkim snem podczas ciąży a cukrzycą ciążową (GDM). Wyniki opublikowane w czasopiśmie Sleep sugerują, że rozwiązanie problemów ze snem podczas ciąży może potencjalnie zmniejszyć ryzyko rozwoju GDM. Uwaga: cukrzyca ciążowa może wystąpić u kobiet bez znanych czynników ryzyka, a i być niezdiagnozowaną wcześniej cukrzycą typu 1 lub 2. Szacuje się, że to blisko 10% przypadków cukrzycy ciążowej. U kobiet z grupy podwyższonego ryzyka powinno się wykonać badania w kierunku cukrzycy na jak najwcześniejszym etapie ciąży. Dieta a ryzyko cukrzycy Na pojawienie się cukrzycy duży wpływ ma sposób żywienia. Zdrowa, kompleksowa dieta, która zmniejsza stan zapalny organizmu, zmniejsza ryzyko wystąpienia cukrzycy ciążowej – dowodzi tego badanie przeprowadzone w Szpitalu Uniwersyteckim i na Uniwersytecie w Turku w Finlandii. - Wyniki badań pokazują, że przestrzeganie zdrowej diety we wczesnej ciąży zmniejsza ryzyko cukrzycy ciążowej – mówi pierwsza autorka i doktorantka Lotta Pajunen z Instytutu Biomedycyny Uniwersytetu w Turku. Z Lily Nichols podkreśla, że badania wskazują na to, iż nieodpowiednie spożycie białka w pierwszym trymestrze ciąży jest czynnikiem ryzyka cukrzycy ciążowej. Wyższą zapadalność na cukrzycę ciążową odnotowano także wśród kobiet, które spożywały dużo zbóż, ciastek, ciastek oraz soków, niższą zapadalność stwierdzono u kobiet, które regularnie jadły orzechy (Clinical Nutrition, 2016). Przebieg cukrzycy ciążowej jest zwykle bezobjawowy, a chorobę można wykryć dopiero podczas badania stężenia glukozy we krwi. Na jej pojawienie się mogą wskazywać takie symptomy jak: zwiększone pragnienie, częstomocz, przewlekłe zakażenia pochwy, nadmierne przybieranie na wadze lub tracenie kilogramów, napady głodu, zmęczenie, uczucie suchości w jamie ustnej. Jeżeli należysz do grupy ryzyka, już na początku ciąży wykonaj doustny test tolerancji glukozy (OGTT), czyli tzw. krzywą cukrową. Każda kobieta po pierwszej wizycie u ginekologa powinna wykonać stężenie glukozy we krwi na czczo. Jeśli wyniki są prawidłowe, test tolerancji glukozy wykonuje się dopiero między 24. a 28. tygodniem ciąży. Badanie to wyklucza lub potwierdza chorobę. Skierowanie na badania otrzymuje się od ginekologa prowadzącego ciążę. Podczas badania krew żylną pobiera się trzy razy: na czczo, po godzinie i po 2 godzinach od spożycia roztworu z 75 g glukozy. Pierwsze pobranie krwi wykonasz przed wypiciem roztworu z glukozą. Później zostaniesz poproszona o spożycie z 75 g glukozy rozpuszczonej w wodzie. Cukrzyca ciążowa jest rozpoznana, jeśli spełnione jest przynajmniej jedno z niżej wymienionych kryteriów według IADPSG 2010 i WHO 2013: na czczo stężenie glukozy w osoczu : 92-125 [mg/dl] 5,1-6,9 [mmol/l], 60. minuta stężenie glukozy w osoczu: ≥180 [mg/dl] ≥10,0 [mmol/l], 120. minuta stężenie glukozy w osoczu: 153-199 [mg/dl] 8,5 -11,0 [mmol/l]. Jeżeli wyniki są powyżej dopuszczalnej normy, stwierdza się cukrzycę ciążową, która wymaga dalszego leczenia pod okiem ginekologa oraz diabetologa. W Polsce test wykonuje się pomiędzy 24. a 28. tygodniem ciąży. Tymczasem brytyjscy naukowcy uważają, że to zbyt późno. Z badań przeprowadzonych na University of Cambridge wśród 4 069 kobiet wynika, że należy je robić dokładnie w 24 tygodniu ciąży. Profesor Gordon Smith mówi, że zmniejszy to negatywne oddziaływanie nadmiaru cukru na rozwój płodu. Dlaczego badanie w kierunku cukrzycy w ciąży jest ważne? Ponieważ typowe objawy cukrzycy, takie jak zmęczenie, uczucie pragnienia i suchości w ustach, parcie na mocz, zwiększenie masy ciała czy napady głodu można zrzucić na karb ciąży, szalenie ważne są badania laboratoryjne w kierunku cukrzycy. Przewlekła hiperglikemia prowadzi do zaburzeń w metabolizmie białek, tłuszczów i gospodarki wodno-elektrolitowej. W konsekwencji może dochodzić do uszkodzenia rożnych narządów i układów, a szczególnie naczyń krwionośnych, mięśnia sercowego, nerek, nerwów i narządu wzroku. Cukrzyca w okresie ciąży, zależnie od stopnia wyrównania glikemii, zwiększa ryzyko wielu powikłań zarówno matczynych, jak i płodowych. Według nowych badań przeprowadzonych przez University of Birmingham, kobiety z cukrzycą ciążową (GDM) w czasie ciąży mają wyższe niż zwykle ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2, nadciśnienia i choroby niedokrwiennej serca w przyszłości. Jeśli choroba została zdiagnozowana i opanowana, ryzyko powikłań z nią związanych się zmniejsza. Nieleczona cukrzyca ciążowa bądź leczona niewłaściwie, zwiększa ryzyko poronień, wad wrodzonych, obumarć wewnątrzmacicznych, nadmiernego wzrastania płodu, urazów okołoporodowych, hipoglikemii oraz innych problemów adaptacyjnych u noworodka. Zagrożeniem jest także wcześniactwo. W grupie matek chorych na cukrzycę dotyczy około 10–30% przypadków. Jest wyższe niż̇ u matek zdrowych. Kolejnym problemem jest makrosomia noworodka, czyli nadmierne wzrastania płodu. Dotyczy ona 25 – 42% dzieci z ciąż powikłanych cukrzycą. Ponieważ przy hiperglikemii nadmiarnowa glukoza przenika przez łożysko, dochodzi do hiperglikemii płodu, a noworodek rodzi się z masą 4000/4500 g. Jest narażony na urazy okołoporodowe, np. uszkodzenie nerwów szyi i barków lub urazem a nawet złamaniem obojczyka. Jak wynika ze statystyk, dziecko matki chorującej na cukrzycę ciężarnych, będzie bardziej narażony na nadwagę lub otyłość w dzieciństwie oraz obarczony wyższym ryzykiem zachorowania w starszym wieku na cukrzycę typu 2. Niekontrolowana cukrzyca zwiększa również ryzyko wad w obrębie układu kostnego, nerwowego, moczowo-płciowego, a także wad serca. Cukrzyca ciążowa stwarza także zagrożenie hipoglikemią u noworodka, czyli obniżonym poziomem cukru w organizmie. Hipoglikemia może objawiać się między innymi: nerwowością, krzykiem, hipotonią (zmniejszone napięcie mięśniowe), letargiem, sennością, problemami z oddychaniem, niebieskawym odcieniem skóry, drgawkami, oczopląsem, brakiem apetytu. Dziecko, w momencie narodzin, może mieć także problemy z oddychaniem, ponieważ przy cukrzycy ciążowej płuca dziecka dojrzewają z opóźnieniem. Jak leczyć cukrzycę ciążową? W części przypadków (typ GDM1) w celu opanowania cukrzycy, by osiągnąć prawidłowy poziom glikemii, wystarczająca jest odpowiednia dieta oraz aktywność fizyczna (zalecane jest uprawianie sportu o umiarkowanej intensywności, dostosowanego do stanu oraz możliwości ciężarnej). Zdarza się jednak, że konieczne jest włączenie leczenia farmakologicznego: leków lub zastrzyków insuliny (typ GDM2). To dlatego, jeśli zdiagnozowano u ciebie cukrzycę ciążową, koniecznie skonsultuj się z lekarzem diabetologiem. Pod jego opieką pozostaniesz do końca ciąży. - Każda kobieta ze zdiagnozowaną cukrzycą ciążową powinna na bieżąco kontrolować poziom glikemii za pomocą glukometru. Jeżeli mimo stosowania diety i uprawiania sportu poziom cukru we krwi nie ulega stabilizacji, konieczne może się okazać podawanie insuliny. Kontroluj poziom cukru Pamiętaj! Jeśli cierpisz na cukrzycę bądź jeśli jesteś nią zagrożona, dbaj o siebie i nie bagatelizuj sytuacji. Regularnie rób zlecane ci badania, samodzielnie kontroluj poziom cukru za pomocą glukometru. Załóż zeszyt, w którym będziesz notować poziom cukru, posiłki i przekąski. Pozostań pod specjalną opieką lekarską (także diabetologa) aż do samego porodu, stosuj się do jego wszelkich zaleceń. - Leczenie należy wprowadzić wtedy, gdy za pomocą modyfikacji diety kobieta nie osiąga odpowiedniego poziomu glikemii. Pacjentka sama prowadzi kontrolę glikemii, po odpowiednim przeszkoleniu w kwestii prawidłowej diety i obsługi glukometru - mówi specjalista ginekolog i perinatolog prof. Ewa Wender-Ożegowska, specjalista w dziedzinie położnictwa i ginekologii oraz perinatologii. [2] Leczenie cukrzycy ciążowej polega przede wszystkim na stosowaniu zbilansowanej diety, tzw. diety cukrzycowej dla kobiet w ciąży. Najlepiej, jeśli jest ona opracowana przez dietetyka. Wiele mam decyduje się jednak modelować ją samodzielnie. Na co powinnaś zwrócić uwagę? Dieta cukrzycowa powinna dostarczać przynajmniej 1800 kcal (w przypadku ciąży bliźniaczek 2000-2200 kcal), a także większą ilość białka. Bardzo ważne jest kontrolowanie ilości obecnych w menu węglowodanów oraz tłuszczów. Pamiętaj, że bardziej wartościowe są węglowodany złożone oraz tłuszcze roślinne. Ograniczaj zatem ilość węglowodanów prostych: słodyczy, soków owocowych i tłuszczów. Oczywiście najlepiej odstaw cukier i słodkości. Uważaj na owoce ze względu na fruktozę i staraj się nie przekraczać 20 dag dziennie i to w godzinach wczesnopopołudniowych. Mleko ze względu na laktozę zastąp kefirem lub jogurtem naturalnym. Około 40% dziennej racji powinny wypełniać „dobre” węglowodany, pochodzące z warzyw, kasz i ciemnego pieczywa, 30% powinno stanowić białko, a maksymalnie 20-30% - tłuszcze. Bardzo ważny jest także błonnik pokarmowy, który hamuje wchłanianie glukozy. Występuje w dużych ilościach w warzywach, owocach i produktach zbożowych. Im produkt mniej przetworzony, tym więcej zawiera błonnika, dlatego najlepiej jeść surowe warzywa i owoce ze skórką, wybierać gruboziarniste kasze i pełnoziarnisty chleb. Najlepiej gdybyś sięgała po potrawy gotowane, przygotowywane na parze czy pieczone w folii lub rękawie. Makarony, ryż i kasze powinny być al dente, to samo dotyczy warzyw. Ważne, żeby produkty, po które sięgasz, miały niski indeks glikemiczny (IG), czyli nie powodowały gwałtownych skoków cukru w organizmie. Zestawy produktów o różnym indeksie glikemicznych można znaleźć na stronach internetowych towarzystw diabetologicznych. Swoją dietę powinnaś konsultować z lekarzem prowadzącym. Kluczowe jest, by posiłki spożywać regularnie, o stałych porach. Jedz często i w małych porcjach. Powinnaś jeść 3 posiłki główne oraz 3 lub 4 lekkie przekąski, co 2-3 godziny. Czym są wymienniki węglowodanowe? W większości przypadków cukrzycę ciężarnych leczy się dietą, czasem jednak konieczna jest terapia insuliną w zastrzykach. Wówczas przyszła mama powinna stosować dietę opartą o tzw. wymienniki węglowodanowe. Ważne jest także spożywanie 6 posiłków dziennie, przy czym ostatni, 6 posiłek, to tzw. druga kolacja, którą należy zjeść przed zaśnięciem. Zapobiega to porannej hipoglikemii. 1 wymiennik węglowodanowy to ilość produktu spożywczego zawierająca 10 g węglowodanów przyswajalnych. Dietę opartą o wymienniki powinien ustalić dietetyk, bowiem ich ilość jest zależna od zapotrzebowania na energię, ta z kolei od aktywności fizycznej, masy ciała, wzrostu kobiety, jak i trymetru ciąży. Po ustaleniu liczby wymienników, zależnie od sposobu żywienia i stylu życia kobiety, ich ilość jest rozkładana na poszczególne posiłki. Przykładowy rozkład wymienników może wyglądać następująco. 1 śniadanie 6 WW, 2 śniadanie 3 WW, obiad 6 WW, podwieczorek 2WW, kolacja 3 WW, druga kolacja 2 WW (posiłek przed snem). I nie zapominaj o ruchu. Jeśli lekarz ci nie zabronił, prowadź aktywny tryb życia, spaceruj i pływaj. Wysiłek fizyczny poprawia spalanie glukozy, zmniejsza insulinooporność tkanek oraz zwiększa ich wrażliwość na insulinę. Najczęściej po porodzie nie będziesz potrzebować insulinoterapii, ale po 6-12 tygodniach ponownie powinnaś wykonać test krzywej cukrowej, żeby wykluczyć chorobę. W zdecydowanej większości przypadków objawy cukrzycy ustępują wraz z zakończeniem ciąży. Jeśli wynik badania przesiewowego okaże się prawidłowy, badanie można powtórzyć po 3 latach. U około 10% kobiet objawy cukrzycy utrzymują się także po ciąży, co wskazuje na niewykrytą przed ciążą cukrzycę typu 1. U co trzeciej ciężarnej cukrzyca ciążowa pojawia się podczas kolejnej ciąży. U kobiet, u których występują czynniki ryzyka, badania powtarza się co rok. Jeśli wynik jest pozytywny, musisz zostać pod opieką poradni diabetologicznej na stałe. Jeżeli miałaś cukrzycę w ciąży, jeśli tylko możesz, podejmij karmienie piersią ze względu na liczne korzyści zdrowotne zarówno dla ciebie, jak i dla niego. Laktacja zwiększa wydatek energetyczny, co obniża wartość glikemii. Jeżeli kobieta nie należy do grupy ryzyka, a mimo to rozwinęła się u niej cukrzyca ciążowa, należy to potraktować jako sygnał ostrzegawczy. Być może istnieją czynniki genetyczne, które mogą skutkować rozwojem cukrzycy typu 2 w przyszłości. Cukrzyca ciążowa – mity Lily Nichols, autorka bloga "Balancing real food & real life" w swoim artykule "9 mitów o cukrzycy ciążowej" ( przestrzega przed wiarą w rozpowszechnione błędne przekonania dotyczące kwestii podwyższonego poziomu cukru we krwi kobiet ciężarnych. Lekko podwyższony cukier w ciąży jest normą - MIT Okazuje się, że organizm zdrowej kobiety w ciąży utrzymuje o 20% niższy poziom cukru niż u kobiet niebędących w ciąży. Tak więc lekko podniesiony poziom cukru we krwi kobiety ciężarnej jest zdecydowanie sygnałem ostrzegawczym i wymaga konsultacji ze specjalistą. Jestem szczupła, więc cukrzyca mi nie grozi – MIT Choć wydaje się, że osoby szczupłe nie należą do grupy ryzyka, wcale nie są wolne od zagrożenia cukrzycą ciążową. Niektóre badania wykazały, że u 50% kobiet z cukrzycą ciążową nie występowały żadne typowe czynniki ryzyka, takie jak nadwaga przed zajściem w ciążę lub cukrzyca w rodzinie. Jeśli biorę insulinę mogę jeść wszystko – MIT Dostarczenie insuliny do organizmu za pomocą tabletek lub zastrzyków rzeczywiście zmniejszy poziom glukozy we krwi, ale nie usunie negatywnych skutków nadmiernego jedzenia. Bibliografia Standardy Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników postępowania u kobiet z cukrzycą, Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2017 tom 2, nr 5 Cukrzyca ciążowa - pierwszy krok to modyfikacja diety Balanced diet, exercise may not prevent gestational diabetes Women who have gestational diabetes in pregnancy are at higher risk of future health issues Choroby wewnętrzne, Andrzej Szczeklik, Jerzy Alkiewicz, Medycyna Praktyczna, 2005 Standardy Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego postępowania u kobiet z cukrzycą, Warszawa 2011 Healthy diet in early pregnancy reduces risk of gestational diabetes Study finds association between insufficient sleep and gestational diabetes mellitus 1 tydzień 2 tydzień 3 tydzień 4 tydzień 5 tydzień 6 tydzień 7 tydzień 8 tydzień 9 tydzień 10 tydzień 11 tydzień 12 tydzień 13 tydzień 14 tydzień 15 tydzień 16 tydzień 17 tydzień 18 tydzień 19 tydzień 20 tydzień 21 tydzień 22 tydzień 23 tydzień 24 tydzień 25 tydzień 26 tydzień 27 tydzień 28 tydzień 29 tydzień 30 tydzień 31 tydzień 32 tydzień 33 tydzień 34 tydzień 35 tydzień 36 tydzień 37 tydzień 38 tydzień 39 tydzień 40 tydzień 41 tydzień 42 tydzień
Opieka poporodowa u ciężarnych chorych na cukrzycę ciążową koncentruje się na kontroli poziomu glukozy po urodzeniu dziecka. W tym celu w okresie 6-12 tyg. po rozwiązaniu przeprowadza się u kobiet tzw. test doustnego obciążenia 75 g glukozy. Test ten polega na sprawdzeniu poziomu glukozy we krwi na czczo, a następnie wypiciu w
Cukrzyca ciążowa to częsta przypadłość. Pojawia się ona, kiedy u kobiety w ciąży podnosi się poziom pewnych hormonów. Choć choroba niesie ze sobą pewne ryzyko, poziom insuliny powinien po porodzie samoistnie wrócić do normy. Ekspert dr Paweł Dańko, opowiada na wszystkie nurtujące pytania dotyczące cukrzycy ciążowej po Zacznijmy od początku: skąd właściwie bierze się cukrzyca ciążowa?Dr Paweł Dańko: Cukrzycę ciążową rozpoznaje się wtedy, kiedy w ciele kobiety podnoszą się poziomy pewnych hormonów. Hormony te mają działanie antagonistyczne wobec insuliny. Są to progesteron, prolaktyna, laktogen łożyskowy i estrogeny. Te hormony powodują insulinooporność, czyli zmniejszenie wrażliwości komórek na insulinę. A co za tym idzie, zwiększenie poziomu glukozy we krwi, czyli hiperglikemię. Czym różni się cukrzyca ciążowa od „zwykłej cukrzycy”?PD: Cukrzyca ciążowa różni się od „zwykłej” cukrzycy tym, że występuje tylko w trakcie ciąży i rozpoznaje się ją na podstawie specyficznych kryteriów WHO z 2013 roku. Kryteria te są bardziej restrykcyjne niż w przypadku rozpoznania „zwyklej” cukrzycy. Poziom glukozy we krwi lekarz ginekolog wykonuje u każdej ciężarnej na 1. wizycie lekarskiej. Jeśli poziom glukozy wynosi poniżej 5,1 mmol/l, OGTT (krzywą cukrową) wykonuje się w 24 − 28 tyg. ciąży. Jeśli natomiast poziom glukozy zawiera się w przedziale 5,1 − 6,9 mmol/l OGTT wykonuje się ją możliwie jak czyli tzw. krzywa cukrowa, polega na oznaczeniu glikemii na czczo, a następnie wypiciu roztworu zawierającego 75 g glukozy. Poziom glikemii oznacza się następnie po 1 i 2 godzinach. Wystarczy spełnić jedno z poniższych kryteriów, żeby rozpoznać cukrzycę ciążową:glikemia na czczo 5,1– 6,9 mmol/l (92 – 125 mg/dl)glikemia w 1 h OGTT ≥10 mmol/l (180 mg/dl)glikemia w 2 h OGTT 8,5 – 11,0 mmol/l (153 – 199 mg/dl) Jak odróżnić cukrzycę ciążową od niewykrytej przed ciążą cukrzycy typu 1?PD: Podstawą rozróżnienia, czy pacjentka ma do czynienia z cukrzycą typu 1, czy też cukrzycą ciążową, jest diagnostyka laboratoryjna i oznaczenia poziomu insuliny we krwi (za pomocą peptydu C). W przypadku cukrzycy ciążowej występuje nadmiar insuliny, a w przypadku cukrzycy typu 1 z jej niedobór. Jak cukrzyca ciążowa wpływa na dziecko? Czy podwyższony poziom glukozy w czasie ciąży jest zawsze groźny dla dziecka? Kiedy może grozić on makrosomią?PD: Cukrzyca u kobiety w ciąży ma bardzo duży wpływ na dziecko. Glukoza przedostaje się przez barierę łożyskową do krwi dziecka i wywołuje u niego wzrost wydzielania insuliny. Ta działa anabolicznie i powoduje makrosomię, czyli przerost powodu hiperinsulinizmu u dziecka po porodzie zwiększone jest też ryzyko niedocukrzeń. To z kolei powoduje ryzyko uszkodzenia niedojrzałych jeszcze komórek nerwowych dziecka. Dzieci z hiperinsulinizmem mają większą tendencję do otyłości, a także rozwoju cukrzycy we wczesnym wieku. Dodatkowo podwyższony poziom glukozy we krwi matki w trakcie ciąży może skutkować wadami rozwojowymi w zakresie układu sercowo-naczyniowego, moczowo-płciowego, Jakich zaleceń powinna trzymać się kobieta z cukrzycą ciążową?PD: Podstawą leczenia kobiet z cukrzycą ciążową jest specjalna dieta. Ustala się ją na podstawie masy ciała ciężarnej. Dieta zawiera minimum 1800 kcal dla ciąży pojedynczej i ma odpowiednio zwiększony procent białka. Kobieta nie może czuć się głodna. Bardzo dobrze byłoby, żeby kobieta obciążona cukrzycą ciążową była przeszkolona w zakresie odżywiania przez lekarza lub bardzo ważna jest codzienna kontrola poziomu glukozy we krwi (na czczo, 1 godzinę po 1. śniadaniu, 2. śniadaniu, obiedzie, podwieczorku i kolacji) i ciał ketonowych w porannym moczu. Taki pomiar glukozy we krwi kobieta może wykonać sama za pomocą glukometru. A pomiar glukozy i ciał ketonowych w moczu − za pomocą specjalnych pasków testowych. Oprócz diety, zalecana jest również regularna aktywność fizyczna (jeśli nie ma przeciwwskazań ginekologicznych). To zmniejsza insulinooporność, a co za tym idzie, zmniejsza też poziom glukozy we krwi. Wskazane są spacery minimum 3 razy w Czy kobieta z cukrzycą ciążową musi brać insulinę? Czy konieczne jest inne leczenie farmakologiczne? Czy też dieta i pomiary cukru wystarczą do utrzymania zdrowej ciąży?PD: Insulinę stosuje się w momencie, gdy poranna glikemia wynosi powyżej 5 mmol/l lub stężenie glukozy po posiłku wynosi powyżej 6,7 mmol/l. Oprócz diety i wysiłku fizycznego insulina jest jedynym lekiem, który można stosować w ciąży. Jest to lek, który eliminuje zagrożenie związane z cukrzycą ciążową dla płodu i kobiety. Insulina nie zagraża płodowi, jeśli jest podawana w odpowiednio dobranych dawkach. Dlatego nie należy się obawiać stosowania insuliny, jeżeli zajdzie taka potrzeba. Czy cukrzyca ciążowa może komplikować poród?PD: Sama cukrzyca ciążowa nie jest wskazaniem do cięcia cesarskiego. Ale makrosomia płodu (duża masa dziecka) może już być wskazaniem do cięcia, ze względu na ewentualne trudności przy porodzie siłami natury. Co dzieje się z pacjentką z cukrzycą ciążową po porodzie? Czy poziom glukozy wraca do normy? Czy pacjentka może odstawić insulinę?PD: Po porodzie matka może przestać stosować dietę cukrzycową i zwiększyć tą dietę o ok. 200 kcal. Lekarze zalecają jednak, żeby jeść często, ale mniejsze trzeba już oznaczać obecności ciał ketonowych w moczu. Glikemia na czczo powinna wynosić do 6,1 mmol/l, a 2 godziny po posiłku nie przekraczać 7,5 mmol/l. Jeśli kobieta w trakcie ciąży stosowała insulinoterapię, to w przypadku niewielkich dawek (do 10 j na wstrzyknięcie) może bezpiecznie odstawić insulinę. Ale jeżeli była to większa dawka, to ważne jest stopniowe odstawianie insuliny. Jakie badania powinna wykonać taka pacjentka po porodzie? Jak mogą wyglądać wyniki badań kobiety po porodzie? Kiedy są one niepokojące?PD: Badanie OGTT, czyli test doustnego obciążenia glukozą, wykonany wykonuje się 6 tygodni po porodzie. W tym momencie zasady rozpoznania nieprawidłowej tolerancji glukozy lub cukrzycy są jednakowe. To znaczy poziom glikemii po 2 godzinach od przyjęcia 75 g glukozy nie powinien przekraczać 7,8 mmol/l. A jak zachowuje się organizm dziecka kobiety, która przechodziła cukrzycę ciążową po porodzie? Na jakie powikłania dziecko jest narażone? Czy dziecko także będzie obciążone cukrzycą czy insulinoopornością?PD: Dziecko kobiety z nieleczoną cukrzycą ciążową jest narażone na wiele problemów. Są to schorzenia związane z wadami rozwojowymi w zakresie układu sercowo-naczyniowego, kostnego, nerwowego, moczowo-płciowego. Dodatkowo, już po urodzeniu, dzieci z takich ciąż, z powodu hiperinsulinizmu są narażone na „niedocukrzenia” i związane z tym zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego. Takie dzieci narażone są na otyłość i wczesny rozwój Czy dietę cukrzycową i pomiary cukru trzeba kontynuować w czasie połogu?PD: Insulinoterapię zwykle kończy się zaraz po porodzie lub do 4 − 6 tygodnia połogu, jeśli są w skazania. W sytuacji, kiedy poziom glukozy pozostaje wysoki i spełnia kryteria rozpoznania cukrzycy, trzeba określić typ cukrzycy. W przypadku rozpoznania cukrzycy typu 1, kontynuowanie insulinoterapii będzie wskazane. W przypadku cukrzycy typu 2, insulinoterapię stosuje się przez okres karmienia piersią. Po zakończeniu karmienia piersią można wprowadzić leki doustne. A co z karmieniem piersią? Czy po porodzie kobieta, która przechodziła cukrzycę ciążową może karmić piersią?PD: Kobieta, u której rozpoznano cukrzycę ciążową po urodzeniu dziecka jak najbardziej może karmić piersią. Ważne jest tylko, żeby nie przyjmowała doustnych leków przeciwcukrzycowych w tym okresie. Czy to, że kobieta w pierwszej ciąży chorowała na cukrzycę ciążową oznacza, że w kolejnej ciąży też będzie zmagać się z chorobą?PD: W przypadku, gdy kobieta miała już stwierdzoną cukrzycę ciążową w poprzedniej ciąży, zwiększone jest ryzyko wystąpienia zaburzeń poziomu glukozy także w obecnej ciąży. Z tego powodu warto być wyczulonym na poziom glukozy we Czy to, że kobieta chorowała na cukrzycę ciążową oznacza, że będzie miała problem z cukrzycą w ogóle? Jak zapobiegać cukrzycy? Czy profilaktyka jest w ogóle możliwa?PD: Wystąpienie cukrzycy ciążowej predysponuje do rozwoju cukrzycy typu 2. Konieczne jest w takiej sytuacji stosowanie profilaktyki przeciwcukrzycowej, czyli dieta, regularny wysiłek fizyczny, utrzymanie prawidłowej masy ciała. Takie działanie zminimalizuje pojawienie się pełnoobjawowej cukrzycy w przyszłości.
KZ13IP. 348 112 16 79 317 479 215 321 404

czy została wam cukrzyca po ciąży